Dlaczego Stand jest arcydziełem Stephena Kinga

Jovan Adepo jako Larry Underwood i James Marsden jako Stu Redman in

Jovan Adepo jako Larry Underwood i James Marsden jako Stu Redman w „The Stand” w CBS All Access. (Źródło zdjęcia: ViacomVBS)

Dziedzictwo niejakiego Stephena Edwina Kinga nigdy nie budziło wątpliwości czytelników na całym świecie. Autor sprzedał ponad 350 milionów książek, na które składa się 61 powieści, pięć książek niefabularnych, około 200 setek opowiadań, garść scenariuszy, a nawet musical. Jest mistrzem amerykańskiego horroru końca XX i początku XXI wieku, wielokrotnie nagradzanym pisarzem, który na nowo zdefiniował chillowanie dla pokoleń zapalonych czytelników. Nawet jeśli jakoś udało ci się przejść przez życie bez przeczytania ani jednej z jego prac, są szanse, że nadal dobrze znasz jego pokręcone dzieła. Każdy pisarz byłby zachwycony, gdyby miał na koncie tylko jedną ze swoich legendarnych powieści, więc tym bardziej zdumiewające jest, że jeden człowiek dał nam Carrie , „Lot Salem, to, blask, martwa strefa, mroczna wieża” saga, Nędza , i dużo dużo więcej.

W grudniu CBS All Access zaprezentuje swoją miniserialową adaptację Stojak , epicka, apokaliptyczna fantazja Kinga z 1990 roku. Chociaż powieść została wcześniej zaadaptowana przez ABC w 1994 roku i otrzymała adaptację komiksową dzięki uprzejmości Riverdale Roberto Aguirre-Sacasa, nigdy nie doczekał się takiego traktowania na dużym lub małym ekranie, na jakie zasługuje. To najnowsze ujęcie ma wielkie ambicje i szereg talentów mordercy zarówno przed kamerą, jak i za nią. Historia, która rozgrywa się na oszałamiającej 1100 stronach, to wspaniała opowieść o walce dobra ze złem, osadzona na tle Ameryki spustoszonej przez pandemię, która zniszczyła prawie całą populację planety. Pozostali przy życiu są rozdarci między frakcjami, nowym systemem społecznym i urokiem charyzmatycznego mrocznego mężczyzny znanego jako Randall Flagg. Dla fanów Kinga to długi czas, ponieważ Stojak nie jest tylko jednym z najlepszych dzieł autora; to jedna z najlepszych powieści spekulacyjnych wszech czasów. W 2003 roku BBC wymieniła ją jako jedną ze 100 książek, które trzeba przeczytać wszechczasów. Myszy i ludzie oraz Anna Karenina. W 2008 roku Harris Poll uznał tę powieść za piątą ulubioną książkę wszechczasów amerykańskich czytelników, cztery miejsca poniżej Biblii. W jego obszernej bibliografii jest wielu konkurentów do tytułu, ale jest powód, dla którego Stojak pozostaje arcydziełem Stephena Kinga.

Początkowo, Stojak była czwartą powieścią Kinga, wydaną bezpośrednio po Lśnienie . W tym momencie, w latach 70., King miał zdumiewającą passę jako pisarz i rozkwitająca literacka gwiazda. 1974 Carrie uczynił go gwiazdą i „Lot Salem” ugruntował swoją reputację jako maestro horrorów, który ma przed sobą świetlaną przyszłość. Początkowo King zamierzał napisać książkę o porwanej dziedziczce Patty Hearst, ale trudno mu było złamać materiał. Mniej więcej w tym czasie przeczytał artykuł o incydencie z owcami Dogway w 1968 roku, w którym ponad sześć tysięcy zwierząt zostało zabitych na ranczach wokół poligonu Dugway Proving Ground w Utah. Incydent ten doprowadził do zakazu wszelkich testów broni chemicznej na wolnym powietrzu i ponownie rozpalił obawy Amerykanów przed zagrożeniami powietrznymi i naszą niezdolnością do stawienia im czoła. King chciał napisać własną epopeję w wielkiej tradycji Władca Pierścieni , i znalazł swój temat z tą nadciągającą groźbą, która przygnębiająco nigdy nie przestała być istotna. Po przekazaniu szkicu wydawcom, jego redaktorzy w Doubleday poprosili go o wycięcie książki, ponieważ odbojnik w twardej oprawie o objętości 1152 stron byłby zbyt drogi, aby trafić na półki. King skrupulatnie przeanalizował około 400 stron treści oraz wydanie z 1978 roku Stojak stał się bardziej szanowanym 823 stronami. Dopiero w 1990 roku czytelnicy mogli przeczytać całą i nieoszlifowaną historię zgodnie z zamierzeniami autora. To wciąż najdłuższa powieść Kinga obok To .

Talent Kinga jako pisarza polega na tym, że potrafi wykorzystać najbardziej pierwotne i często pomijane lęki ludzkości. Zabójczy klauni i maniacy z toporami mogą być tym, co przychodzi na myśl, gdy myślisz o jego pracy, ale to, co pozostaje, to jego zręcznie stworzeni ludzie i co ich napędza. Zasadniczo King jest pisarzem zainteresowanym zwykłymi ludźmi prowadzącymi typowo przyziemne życie, którzy pogrążają się w chaosie, czy to z powodu własnej traumy, czy reakcji na działania będące poza ich kontrolą. Jego najwspanialsi bohaterowie nie są supermenami ani szalenie utalentowanymi bohaterami czekającymi na swój moment, by zabłysnąć. Są to postacie, z którymi można się utożsamiać, o bogatym życiu wewnętrznym, które zazwyczaj byłyby jednostronicowymi obserwatorami w książkach innych autorów.

w Stojak , te osoby przybierają różne formy, każda z nich boleśnie znana czytelnikowi: Jest Stuart 'Stu' Redman, stoicki everyman dobrze nadający się do przywództwa, mimo że nie pragnie władzy ani kontroli, jaką daje taka pozycja ; Glen Bateman, emerytowany profesor skłonny do filozofowania i cynizmu, ale z radosną passą, która obdarzyła go poważną bzdurą; Nadine Cross, nauczycielka zajmująca się skonfliktowanymi emocjami po uświadomieniu sobie, że jej przeznaczeniem może być poddanie się samemu diabłu; i ciężarną studentkę Frannie Goldsmith, kobietę desperacko próbującą utrzymać siebie i swój moralny kompas w obliczu niemożliwego konfliktu. Tak duża część powieści, podobnie jak większość dzieł Kinga, spędzana jest w głowach tych ludzi. Każdy otrzymuje w pełni urzeczywistnione życie, nawet jeśli nigdy nie odezwie się ani słowem do innej postaci. Nawet pies dostaje takie leczenie! King rozumie, że nawet coś tak przerażającego jak koniec świata i demoniczna apokalipsa nic nie znaczy, jeśli czytelnik nie dba o zaangażowanych ludzi. Ponad 1200 stron, każdy członek tego rozległego zespołu czuje się namacalnie prawdziwy, nawet sam diabeł, i z tego powodu stawka wydaje się niemożliwie wysoka.

Istnieje wiele opowieści o tym, jak ludzkość radzi sobie z apokalipsą. King z pewnością nie był pierwszym, który o tym napisał. Co sprawia, że Stojak tak wyjątkowy jest sam bolesny szczegół, w który wchodzi, aby przekazać, jak najbardziej normalne osoby radzą sobie w nadzwyczajnych okolicznościach. Niektórzy starają się utrzymać porządek i przyzwoitość, podczas gdy inni cieszą się amoralnym swobodnym upadkiem lub są kuszeni mroczną ścieżką Randalla Flagga, jednego z najbardziej przerażających dzieł Kinga. Wszyscy lubimy wierzyć, że nawet gdyby świat miał się jutro skończyć, postąpilibyśmy właściwie, ale King pokazuje, jak dobre intencje przemieniają się w ponure okrucieństwo. Czasami można uwolnić się od poprzedniego życia, ale zbyt często okoliczności naszej przeszłości dyktują każdy nasz ruch, nawet gdy wszystko wokół nas rozpada się na popiół.

Alexander Skarsgard jako Randall Flagg w CBS All Access

Alexander Skarsgard jako Randall Flagg w CBS All Access The Stand (Credit: CBS)(Źródło zdjęcia: CBS All Access)

To rozciąga się na kulminację powieści i ostateczny morał tej historii. Złe rzeczy dzieją się i będą się dziać, ponieważ, jak pokazały stulecia historii, ludzkość nigdy nie wyciągnie z tego lekcji. Nawet gdy zostaniemy z całkowitym zdziesiątkowaniem i szansą na rozpoczęcie od nowa, polegamy na starych metodach, wypróbowanych i sprawdzonych, dopóki nie staną się toksyczne. Ludzie zawsze będą tworzyć frakcje i próbować kontrolować ludność lub iść ze sobą na wojnę o najmniejsze krzywdy. Jeden człowiek, szatański lub inny, nie potrzebuje niczego, by wzniecić te pożary. Na końcu książki Stu zauważa, że „wszystko, co każdy z nas może kupić, to czas”, ponieważ boleśnie zdaje sobie sprawę, że cykl rozpocznie się od nowa. A jednak on, a co za tym idzie czytelnik, trzymają się możliwości pokoju, nawet na jeden dzień, nawet jeśli oznacza to zabicie 99% planety. King nigdy nie unikał całkowicie przygnębiających zakończeń, ale nawet według jego standardów, fascynująca równowaga nadziei i realizmu, z którą się drażni Stojak jest unikalny.

Słabości Kinga jako pisarza są dobrze zauważone. Szczerze rozmawiał o swoim zwyczaju pisania zbyt dużo i starania się wyciąć wzdęcia. Jest też, mówiąc dosadnie, często okropny, jeśli chodzi o pisanie o rasie. Matka Abagail, przywódczyni „dobrych” ocalałych i prorok Boga, jest klasycznym przykładem tropu Magicznego Murzyna, mądrej czarnej postaci o mistycznych zdolnościach, która istnieje przede wszystkim, jeśli nie wyłącznie, by pomagać białym bohaterom. Jedna scena obejmuje tak zwaną „czarną juntę”, grupę zarażonych czarnych żołnierzy, którzy inscenizują telewizyjną egzekucję swoich białych towarzyszy. Pod koniec nieociętej edycji Randall Flagg jest czczony przez grupę ciemnoskórych rdzennych mieszkańców, sygnalizując nową potencjalną drogę do czasów ostatecznych. Słowo na N jest często używane w książce, zwykle jako oznaka ignorancji postaci, ale niekończące się powtarzanie tego słowa szybko wydaje się bardziej niż denerwujące dla czytelnika. Jak zauważył autor Nnedi Okorafor w artykule z 2004 roku dla Ciemne Horyzonty , tych stereotypów nie brakuje w pracach Kinga. Wydaje się, że faworyzuje pisanie czarnych postaci jako mistycznych, prawie nieludzkich przewodników po białych ludziach lub jako Innych, którzy mówią całkowicie karykaturalnie. Jak wyjaśniła, „Archetyp Magicznego Murzyna ma moc w swojej bezsilności i nie jest typem pozytywnym, prowadzącym do stereotypów, negatywnych założeń i ograniczonych charakterystyk czarnych ludzi w twórczości Kinga”.

CBS ma górę, na którą trzeba się wspiąć Stojak miniserial jest zgodny ze swoim zaskakującym materiałem źródłowym. Król pozostaje płodny i celebrowany, ale Stojak , mimo wszystkich swoich wad i słabo starzejących się elementów, na zawsze będzie doniosłym osiągnięciem.