Dlaczego wolność Britney Spears ma znaczenie

(Źródło zdjęcia: Getty Images)

Dla tych, którzy zwracali uwagę, na długo przed premierą dokumentu New York Times przedstawia kadrowanie Britney Spears , wydawało się nieuniknione, że stanie się przyczyną celebry. Piosenkarka jest w centrum uwagi od 11 roku życia i pozostaje jedną z najlepiej sprzedających się artystek muzycznych na świecie. Jest twarzą niektórych z najpopularniejszych popowych hitów ostatnich dwóch dekad, a także wartej miliardy dolarów marki perfum i mnóstwa niezwykle lukratywnych umów promocyjnych. Jest tak wszechobecna, że jej nazwisko nie jest nawet wymagane, aby ludzie wiedzieli, kim ona jest. Co więcej, może być największym przedstawicielem współczesnej popkultury podstępności mizoginii w świecie celebrytów. Przeszła przez to wszystko: była uroczą gwiazdą tweeny bopper dla Klub Myszki Miki , a potem skąpo odziana gwiazda popu, do której chytryli się całe pokolenia mężczyzn. Dotarła do najwyższych szczebli sławy, a następnie spadła na dno po dobrze udokumentowanym publicznym załamaniu. Jej powrót zapewnił jej status megagwiazdy, a teraz jest prawdopodobnie najbardziej zakorzenioną kobietą w Hollywood XXI wieku.

Teraz jest symbolem znacznie poważniejszego problemu. W 2008 roku, po tym, jak Spears doznała poważnego załamania psychicznego i mimowolnie trafiła na oddział psychiatryczny, kalifornijski sąd umieścił ją pod ochroną konserwatorską. Oznaczało to, że jej ojciec, Jamie Spears, a także adwokat, mieli pełną kontrolę nad jej majątkiem. To konserwatorstwo istnieje do dziś. Spears ma teraz 39 lat. Jest matką dwójki dzieci.

Spears od lat walczy z konserwatorium. Ostatnio adwokat Spears poprosił o zastąpienie jej ojca na stanowisku konserwatorskim. Sędzia zaprzeczył temu żądaniu i przedłużył ustalony układ do tego miesiąca. W styczniu 2019 roku ogłosiła przerwę w pracy na czas nieokreślony, co natychmiast stało się przedmiotem intensywnych spekulacji. Wkrótce pojawił się ruch #FreeBritney. Podczas gdy wielu fanów entuzjastycznie popierało Spears w tym trudnym momencie w jej życiu, skręciło się na terytorium szaleńczo konspiracyjne, lwia część ich kampanii jest prosta: niech Spears, kobieta zbliżająca się do czterdziestki, przejmie kontrolę nad własnym życiem, własne pieniądze i własne dzieci.

Jak Oprawianie Britney Spears hipotezy, Spears nigdy nie był wolny. Kultywowana od najmłodszych lat jako celebrytka, Spears nigdy nie miała szansy na ucieczkę z błędnego koła okrucieństwa, które miało ją zdefiniować. Jej ojciec jest przedstawiany jako obojętny mężczyzna, który skupia się wyłącznie na potencjale zarobkowym córki. Media są krytykowane za niekończące się zawstydzanie Spears, czy to poprzez niekończące się spekulacje na temat jej ciała, czy też jej status „wraku pociągu” z powodu problemów ze zdrowiem psychicznym. Nawet jej były chłopak, Justin Timberlake, nie jest bezpieczny, ponieważ jest oskarżony o wykorzystywanie swojego zerwania ze Spears w swojej pracy i przechwalanie się ich życiem seksualnym. Otworzyło to wiele oczu widzów na przypuszczenia, które mieli na temat Spears w jej wczesnych latach i jak bardzo została naznaczona przez siły poza jej kontrolą. W tym upalnym kontekście jej 13-letnia konserwacja wydawała się przygnębiająco nieunikniona.

Włócznie, jak wiele kobiet w oczach opinii publicznej, zostały zmuszone do zamknięcia formy. Rzadko stawała się czymś więcej niż łatwym do skonsumowania stereotypem, niezależnie od tego, czy chodziło o głupią blond gwiazdkę, symbol seksu, wrak pociągu, czy też zarabiającą pieniądze gwiazdę. To był otwarty sezon na kpiny i uprzedmiotawianie jej od 16 roku życia, mimo że miała pełne załamanie. Prowadzący talk-show wyśmiewali ją jako bałagan, z godnym uwagi wyjątkiem Craiga Fergusona, który odmówił kopnięcia zmartwionej kobiety, gdy była na dole, i nadal był z tego wyśmiewany. Ankieterzy czuli się na tyle komfortowo, że otwarcie sondowali Spears na temat rzekomych plotek o chirurgii plastycznej i rzucili jej w twarz, że jest rzekomo okropnym wzorem do naśladowania dla dzieci. Wszystko to było łatwiejsze dzięki ogromnemu procesowi dehumanizacji, w którym żyła przez większość swojego życia. Nie była jedyną kobietą, która stawiła czoła tego rodzaju niepotrzebnie okrutnej kontroli. Pomyśl o innych dziecięcych gwiazdach, takich jak bliźniaczki Olsen i Drew Barrymore lub kobiety, takie jak Paris Hilton, Anna Nicole Smith i Amy Winehouse. Dwie ostatnie kobiety zmarły tragicznie młodo i z perspektywy czasu opłakiwały je jako ofiary, ale nigdy nie otrzymały swoich należności ani przeprosin, na które zasłużyły za życia. O wiele łatwiej jest poczuć pokorę, kiedy nie musisz patrzeć swojej ofierze w oczy.

Jesteśmy teraz w kluczowym momencie popkultury. To epoka po #MeToo, w której rozmowy o mizoginii medialnej i błędach z naszej przeszłości odbywają się z większą głośnością i pośpiechem. To nie tak, że społeczeństwo wycofało się ze swojego ulubionego hobby, jakim jest nienawidzenie kobiet, ale to, co przydarzyło się Spears, nie może nie czuć się jak całe wieki temu, zwłaszcza teraz, gdy nawet ACLU jest zespołem #FreeBritney. Każdy dostępny dla nas aparat medialny wydawał się być stworzony do podtrzymywania najgorszych rodzajów bigoterii i sprzedawania jej jako wiadomości. Niestety nadal to robi, ale dziki zachód 2007 roku był nowym dołkiem, którego powinniśmy starać się nigdy nie powtórzyć.

Włócznie reprezentowały tak wiele dla wielu z nas przez dziesięciolecia, a ona nadal to robi w tej mrocznej i przytłaczającej kwestii. Prawa i wolności osób z problemami ze zdrowiem psychicznym to często nie omawiana rzeczywistość w Ameryce i reszcie świata. Jeśli jednej z najsłynniejszych żyjących kobiet można na czas nieokreślony odebrać swoje prawa, co to oznacza dla reszty z nas, która mogłaby znaleźć się w takiej sytuacji? To, przez co przeszła, było enkapsulacją bólu i niemożliwej gry, z którą musiało sobie radzić tak wiele kobiet.

Miałam osiem lat, kiedy ukazał się pierwszy singiel Spears i szokująco wyraźnie pamiętam, jak zachęcano nas do traktowania jej, szaleńczo wahając się między zawstydzaniem dziwki a bezmyślnym uprzedmiotowieniem. Jako nastolatka obserwowałam nagłówki obsesyjnie szczegółowo opisujące każdą minutę jej umysłowych zmagań z tonem pogardliwej pogardy. To był ekwiwalent wymachiwania czerwoną flagą w kierunku byka, zielonego światła, by potraktować tę zmartwioną kobietę, wciąż po dwudziestce, jako swój worek treningowy. Kiedy myślę o Spears teraz, jako 30-latka, myślę o każdej kobiecie, z której szydziłem lub uważałem, że jestem lepsza. Myślę o tym, jak beztrosko połykałam medialne narracje o niespokojnych kobietach i śmiałam się razem z prowadzącymi talk-show lub komikami, którzy rozszarpywali Amy Winehouse, gdy ta zmagała się z uzależnieniem. Ponownie rozważam wszystko, co nauczono mnie wierzyć na temat mojej płci od społeczeństwa, które zawsze stawiało sobie za cel to, jak definiowaliśmy siebie i nasze bezpieczeństwo.

Britney Spears w grudniu skończy 40 lat. Nie występowała od października 2018 roku. Szczegóły dotyczące jej zdrowia psychicznego to nie nasza sprawa, ale pytania dotyczące jej konserwatorstwa pozostaną. Jak to się dzieje, że Spears została uznana za niezdolną do samodzielnego podejmowania decyzji, ale od tego czasu wydała wiele albumów, jeździła w światowe trasy, oceniała programy telewizyjne i była główną gwiazdą rezydencji w Las Vegas? Być może nigdy w pełni nie zrozumiemy szkód, jakie wspólnie wyrządziliśmy Spears przez całe jej życie, a walka o nią w ramach #FreeBritney może posunąć się tylko tak daleko, aby rozwiązać problem. Mimo wszystko jest to walka warta podjęcia. Nie możemy już jej zawieść ani innych takich jak ona.

Najlepsze dzisiejsze oferty Hulu Uzyskaj pierwszy miesiąc za darmo Hulu Hulu 6,99 USD/mth Pogląd Zdobądź pierwszy miesiąc za darmo Hulu Hulu (bez reklam) 12,99 USD/mth Pogląd