Jak „Transformers: The Movie” wywołało u dzieci traumatyczne przeżycia i wyszkoliło pokolenie filmowców?
Judd Nelson gra Hot Roda, kolejnego przywódcę Autobotów, na grafice Shout! Nowa fabryczna premiera domowego wideo 4K „Transformers: The Movie”. (Źródło zdjęcia: Krzyk! Fabryka)
Choć brzmi to hiperbolicznie, Transformers: Film straumatyzował całe pokolenie dzieci. Śmierć Optimusa Prime była wydarzeniem kształtującym dla wielu, wielu dzieciaków, które nigdy nie oglądały historii, w której coś takiego wydarzyło się z postacią, a tym bardziej prawdopodobnie najbardziej kultową postacią w serii, na której ta historia została oparta. Ujawniło także kilka interesujących, a nawet istotnych podziałów między ludźmi, którzy tworzyli rozrywkę dla dzieci, firmami tworzącymi towary wokół tej rozrywki, a młodymi fanami, którzy konsumowali obie. Jak Transformers: Film 8 sierpnia świętuje 35. rocznicę. What To Watch przypomina o filmie i twórczych wyborach, które wpłynęły nie tylko na ten niezwykle popularny serial, ale także na przyszłe tworzenie historii skierowanych do widzów w określonym wieku — i jak to wpłynęło na wszystkich widzów wieczność.
Napisane przez Rona Friedmana i wyreżyserowane przez Nelsona Shina, Transformers: Film trafił do kin prawie dwa lata po serialu animowanym, na którym został oparty, Transformatory , pierwsza premiera w telewizji. Jak wiele pokazów tamtej epoki, Transformatory była oparta na linii zabawek — a ta linia zabawek była oparta nie na jednej, ale na dwóch innych liniach zabawek, Diaklon oraz Mikroman , inspirowane mechami kreacje japońskiej firmy Takara. Powodem, dla którego ta historia jest ważna, jest to, że to właśnie ten potok, w większości wywodzący się z dzieł Takary, skutecznie napędzał historie opowiadane w konsorcjalnej serii. Po tym, jak amerykańscy regulatorzy usunęli wiele ograniczeń dotyczących umieszczania produktów i promocji w programach dla dzieci, Hasbro zaangażowało Marvel Comics do opracowania komiksu, a ostatecznie mitologii, na której opierałyby się dziesięciolecia opowieści: dwie wojujące frakcje zrobotyzowanych czujących robotów Autoboty i Decepticony rozbijają się na ziemi, gdzie kontynuują swój odwieczny konflikt.
Hasbro wypuściło do tego czasu dwie serie zabawek Transformers: Film został wydany, który zawierał łącznie 104 znaki. Film miał oznaczać przejście Hasbro do używania bardziej oryginalnych projektów dla swoich zabawek, a ponieważ tak wiele jest już używanych, firma postanowiła zabić kilka fundamentalnych postaci. Problem z tym był, po pierwsze, precedensowy; konsorcjalna seria Transformers nigdy nie zabijała postaci i opowiedziała 65 historii, które badały tożsamość i osobowości, aby nawet te mniejsze i mniej znaczące stały się znane lub ukochane. Ale po drugie, te wybory historii prawdopodobnie oznaczałyby pierwszy raz, kiedy dzieci, które zbierały zabawki, doświadczyły sceny śmierci.
Z pewnością Disney odważył się na ciemniejsze terytorium pod koniec lat 70. i na początku lat 80. ze swoją opowieścią, a było kilka filmów akcji na żywo, takich jak E.T. umiejętnie poruszali się po niebezpiecznych scenariuszach dla swoich postaci, ale pod koniec docierali do bezpieczniejszych, szczęśliwszych miejsc. Ale nawet (lub szczególnie) 35 lat później śmierć Optimusa Prime pozostaje zdumiewającym widowiskiem w kreskówce wyraźnie stworzonej dla dzieci, która wygląda trochę bardziej dopracowana niż seria, na której się opierał, ale w większości powielała jej kolory, oświetlenie i jego ton. Pamiętam, że jako dziecko byłem zszokowany tylko tym, że postacie po raz pierwszy użyły wulgaryzmów, ale oglądanie Prime leżał na zimnej płycie, gdy jego funkcje życiowe zwalniały się do płaskiej linii, niebieski blask jego oczu migotał. , a jego ciało staje się szare.
Mając przyszłą linię zabawek do zaprezentowania, Prime nie był jedynym Transformerem, który zginął w filmie – i nie był nawet pierwszym: w scenie otwierającej Megatron i Decepticony przecinają prom Autobot i robią wszystko dla jego załogi oprócz brać jeńców. A później Megatron i kilku jego popleczników spotyka los podobny do jego kultowego przeciwnika. Ale prawie natychmiast zostają przekształcone w wersje nowej generacji, w których widzowie mogą oglądać, jak dusza Optimusa Prime opuszcza jego ciało, jak opisał to reżyser Shin. Później nie było zaskoczeniem, że krytycy byli albo zdumieni, albo zbulwersowani filmem, który scharakteryzowali jako pełnometrażową reklamę-zabawkę, co oczywiście było. Ale bardziej nieoczekiwane jest to, jak nieprzygotowani byli gawędziarze na reakcję, która nastąpiła po zabiciu tych kultowych postaci, zaczynając od samych dzieci i nieuchronnie przechodząc do rodziców wściekłych, że muszą pocieszać lub wyjaśniać śmiertelność po zabraniu swoich dzieci do pełnometrażowej zabawki ogłoszenie.
ŻOŁNIERZ AMERYKAŃSKI. Joe: Film wkrótce potem; w rzeczywistości miał zostać wydany jako pierwszy, ale opóźnienia w produkcji go wstrzymały, a awaria kasowa Transformers: Film skłoniło ich do przestawienia go na bezpośrednie wideo. Ale te przeszkody ostatecznie dały czas produkcji na reakcję na krytykę Transformatory — w szczególności głębokie rozczarowanie widzów, że umarła ukochana postać. W podobny sposób rozpoczęli ćwiczenie oczyszczania gardła z: ŻOŁNIERZ AMERYKAŃSKI. Joe , z planem zabicia nikogo innego jak Duke'a, właściwie głównego bohatera serii. W filmie Duke jest ciężko ranny i zapada w śpiączkę, ale z powodu Transformers: Film , niewymieniony w czołówce scenarzysta Buzz Dixon stworzył dialog zastępczy po tym, co miało być jego sceną śmierci — która wciąż jest w filmie — który najpierw wskazuje, że zapadł w śpiączkę, a później, że z powodzeniem wyzdrowiał, chociaż nigdy go nie widziano Ponownie.
Po tym, bardzo niewiele historii dla dzieci poruszało tematy takie jak śmierć, chociaż oczywiście były chętne do odkrywania wojny, przemocy i zniszczenia. Ból i strach były systematycznie eliminowane jako narzędzia, znacznie mniej konsekwencji, dla postaci w dziecięcych programach i filmach, chyba że posłużyły do przekazania jakiejś lekcji. Zwłaszcza w animacji, kiedy patrzysz, jak młodsza postać jest poddawana jakiejś formie przemocy, jej reakcja jest prawie zawsze obojętnością, a często przyjemnością. We wczesnej scenie w Film Angry Birds , na przykład, Red wbija do oceanu małego niebieskiego ptaszka, który zakłócał mu sen, a film podejmuje szczególny wysiłek, by pokazać, że ptaszkowi podobało się to doświadczenie. Nawet tam, gdzie agresja bohatera jest kamieniem węgielnym fabuły, odbiorca jego wściekłości nie przejmuje się, a nawet zachwyca, jak ją wyraża. I oryginał nikczemny ja pracuje po godzinach, aby podkreślić, jak dobrze bawią się sieroty Gru przez cały czas, bez względu na to, w jakim niebezpiecznym scenariuszu jego wybory mogły doprowadzić ich wszystkich.
Oczywiście są to tylko bajki dla dzieci, więc z konieczności i jako cecha postępu w rozrywce rodzinnej należy minimalizować lub eliminować ryzyko, niebezpieczeństwo i smutek. Ale to właśnie takie wybory skłoniły studia do monitorowania, udoskonalania i zmieniania historii, aby nie denerwować widzów, którzy mogą nie być w stanie poradzić sobie z sytuacjami, które są zbyt intensywne. I tak zamiast gryzących gwoździ scen akcji w filmach przeznaczonych dla szerokiej publiczności, ci widzowie przechodzą przez żarty z ironicznym dystansem, aby zagwarantować, że najmłodsi widzowie nie będą się zbytnio bać, gdy Scarlett Johansson ratuje ojca z syberyjskiego więzienia i tak dalej . Albo, co gorsza, prowadzą filmowców do wyborów, które wykrwawiają suspens i emocjonalną głębię z ich historii po tym, jak mogą natrafić na intrygujący lub prowokacyjny pomysł.
Nie możesz oglądać J.J. na przykład w filmach Abramsa i wierzy, że ma jakiekolwiek zaufanie do inteligencji swoich widzów, a być może obawia się, że Transformers: Film jeśli nie usatysfakcjonuje ich lub nie uspokoi ich natychmiast. w Star Trek W Ciemność , rekalibruje śmierć Spocka od Star Trek II: Gniew Khana stać się śmiercią Kirka, a potem natychmiast wycofuje się z tego wyboru — z krwią Khana Bóg z maszyny to nigdy nie zostanie odpowiednio wyjaśnione — pomimo tego, że zapewnia to filmowi ogromne emocjonalne crescendo i jeszcze większą zachętę do obejrzenia następnego, gdy się ukaże. A potem w Gwiezdne wojny: Skywalker narodziny , podejmuje decyzję, by zabić Chewbaccę przez około minutę czasu ekranowego, zanim ujawnił, że jest całkowicie w porządku; nieliczne doświadczenia mogą być tak podniecające dla poczucia motywacji lub celu postaci niż głęboka strata — właśnie dlatego działa to w Transformers: Film , niezależnie od jej komercyjnego pochodzenia, ale podcina swoje postacie i własną historię, aby pocieszyć i uspokoić widzów, że nigdy nie zrobi czegoś, co naprawdę ich zdenerwuje, przynajmniej nie dłużej niż przez minutę.
Nowe wydanie 4K firmy Shout Factory Transformers: Film jest naprawdę niezwykły i nadaje animacji Nelsona Shina blask, jakiego nigdy wcześniej nie miała. Ale spuścizna filmu przetrwała z większej liczby lepszych powodów niż kolejne kreskówki i seriale (i tak, zabawki), które zainspirował. Nawet jako pełnometrażowa reklama-zabawka z powodzeniem bada pojęcie zmiany pokoleniowej, odkrywania, co to znaczy inspirować innych oraz dosłownie i metaforycznie dziedziczyć płaszcz i obowiązki przywódcze. (Ponadto zawiera ostatnie występy aktorów Orsona Wellesa i Scatmana Crothersa, jego ścieżka dźwiękowa to zachwycająco czysty ser z lat 80. i jest to zaskakująco dużo zabawy.) I ostatecznie, jedyny sposób, w jaki prawdopodobnie najbardziej bezmyślny wybór filmu kiedykolwiek zakwalifikował się jako błędem było wtedy, gdy zdecydowano, że aby uniemożliwić dzieciom oglądanie czegoś, co może zmusić je do dorosłości, zanim będą gotowe, pokolenia filmowców zrobią wszystko, co w ich mocy, aby chronić widzów — w każdym wieku — przed w ogóle dorosnąć.
