Zmarł Michel Piccoli, legendarny francuski aktor, który zagrał w takich filmach jak Dyskretny urok burżuazji.
Michel Piccoli - Gwiazda raz na zawsze, prawda? Po tym, jak jego rodzina potwierdziła mediom w poniedziałek w zeszłym tygodniu, wiadomość rozeszła się po całym świecie, że nie ma już tak płodnego aktora, który kręcił filmy o światowych hitach kinowych, jak Luis Bunuel. Przyczyna jego śmierci pozostaje nieznana. Aktor zmarł w wieku 94 lat. Chociaż nie był tak sławny w angielskim przemyśle, to jego wkład w kino europejskie i francuskie nie może zostać pominięty. Urodzony w Paryżu, mieście, w którym towarzyszą marzeniom, był gwiazdą urodzoną z najwyższą perfekcją, która dała duży zwrot w kierunku przemysłu filmowego. Zaraz po jego śmierci i patrząc na jego wkład dla francuskiego przemysłu filmowego, otrzymał tytuły LEGENDA.
Gwiazda zdobyła również nagrodę Akademii za Dyskretny urok burżuazji - oraz Jean-Luc Godard.
Ludzie wokół niego mówią, że był człowiekiem, który żył dla aktorstwa i pracował do późnych lat osiemdziesiątych. Michel Piccoli rozpoczął swoją karierę na początku lat czterdziestych i nigdy nie przestał. To naprawdę trudne zadanie, aby policzyć liczbę filmów, które zrobił. Ale żeby zaokrąglić figurę, aktor zagrał swoją rolę w około 170 filmach.
Jego ostatnią główną rolą był film Nanni Moretti Habemus Papam. Film był tak wspaniały, że stanowił silną konkurencję dla innych filmów granych w Cannes, w Cannes był także jego ostatnim wielkim publicznym występem.
Gwiazda przeboju nie oferuje wszystkich filmów typu full house, ale tylko tych kilka filmów osiąga ten poziom. Piccoli jest znany ze swojej wiecznej Pogardy, w której nosił ciemny kapelusz i krzaczaste brwi. Film jest klasykiem i wydany w 1963 roku pod tytułem Godard.
Mimo, że był tak sławny i kochany we francuskim i europejskim kinie, nie potrafił zaistnieć w Hollywood. Podejmował wiele prób, ale nie był w stanie ustabilizować się na poziomie, na jakim był w kinie europejskim.
Jego lista kultowych filmów to Belle de Jour wydany w 1967, Topaz w 1969, Les Noces Rouges w 1973, Vincent, François, Paul… et les autresin 1974 i Passion w 1982.
Wszyscy wiemy, że nie może z nami wrócić, ale na zawsze pozostanie częścią naszych wspomnień.
Przeczytaj także: - Jordan Peele zobowiązał się wspierać karierę Johna Boyegi, wykorzystując media społecznościowe, aby wzmocnić jego przekaz
