„Nowy wspaniały świat” wywołuje bunt w finale sezonu przemocy (RECAP)
Alert spoilera
Steve Schofield/Paw
[Spoiler Alert: To podsumowanie zawiera spoilery z Odważny nowy świat Sezon 1 Odcinek 9, Soma Red]
Ma się rozumieć, że z chwilą, gdy Bernard (Harry Lloyd) w końcu zostaje dyrektorem ds. stabilności, cały świat się rozpada. Ledwie ma szansę wdychać swój nowy biurowy zapach i obracać się na swoim eleganckim krześle, zanim krwawy chaos wybuchnie za jego szklanymi ścianami. Zgadza się; Odważny nowy świat kończy swój pierwszy (i jedyny?) sezon w brutalnym buncie, rezygnując z wielkiej pracy nad postaciami na rzecz wielkich scenografii i nonsensownych klifów science-fiction.
Przypuszczam, że to było nieuniknione, że show będzie zmierzał w tym kierunku na swoim ostatnim odcinku. Musiało to w jakiś sposób zwiększyć intensywność, co oznaczało bardziej typowy dystopijny dramat science-fiction, z masywnymi scenami walki, przeczuciami końca świata i zawiłymi wydarzeniami fabularnymi. Rozumiem, a sceny buntu są w większości dobrze traktowane, nawet jeśli są nieco niezasłużone. W sposobie, w jaki Epsilonowie od niechcenia mordują swoich panów, jest prawdziwa ponura brutalność. Jednak odkryłem, że Odważny nowy świat był najlepszy, gdy dobrze się bawił, wystawiał język i skupiał się na relacjach głównych bohaterów. Cały otaczający mnie dramat z Indrą, zabójczym komputerem, nigdy nie był dla mnie tak interesujący.
Pandemonium rozpoczyna się po odkryciu zbrutalizowanego ciała Henry'ego Fostera (Sen Mitsuji). Mustafa Mond (Nina Sosanya) bierze na siebie winę, ponieważ to ona wpuściła dzikusa do Nowego Londynu. Musimy go powstrzymać, zanim posunie się za daleko, mówi Bernardowi, mianując go nowym dyrektorem. Ale jest już za późno. John (Alden Ehrenreich) jest bohaterem Epsilonów, którzy pozwalają mu ukrywać się w swoich podziemnych pomieszczeniach mieszkalnych. Dla CJack60 (Joseph Morgan) i jego niezadowolonych towarzyszy John jest przywódcą, człowiekiem, za którym chcą podążać w przyszłość, w przyszłość, w której nie ma już hierarchii, nikogo powyżej, nikogo poniżej. Mówiłeś, my słuchaliśmy, CJack60 mówi Johnowi.
(Steve Schofield/Paw)
John nie zapisał się jednak na przywódcę rewolucji. Nie słuchaj mnie, mówi. Wiesz już, jak powinno być. Nie potrzebujesz, żebym ci mówił. Nadąsany dzikus wciąż cierpi po kłótni z Leniną (Jessica Brown Findlay) i nie jest w nastroju do politycznego powstania. Po prostu się poddaj, mówi im. Ale kiedy słyszy w tłumie nerwowe kliknięcie dozownika somy, jego uczucia nagle się zmieniają. W scenie, która odzwierciedla jedną z powieści Huxleya, John mówi Epsilonom, że nie potrzebują somy. Oni potrzebujesz tego, ponieważ jeśli przestaniesz go brać, możesz dowiedzieć się, jak się czujesz. Możesz kogoś winić. Możesz ich winić, stwierdza. Wybierać! Chcesz być szczęśliwy, czy chcesz być wolny?
Zanim się zorientujesz, Epsilonowie wyrzucają swoją somę i pomagają Johnowi rozbić destylarnię, która zaopatruje New London w uzależniający narkotyk. Przez chwilę John jest naprawdę szczęśliwy; śmieje się ze swoimi braćmi Epsilon, gdy z góry tryska tęczowa burza. Ale zniszczenie mienia dotyczy mniej więcej protestów Johna. Nadal nie chce prowadzić rewolucji; chce tylko znaleźć Leninę i opuścić to zapomniane przez Boga miasto. Chcę zemsty, ale nie bardziej niż jej, mówi CJack60. Ale – podobnie jak w przypadku Bernarda i Mustafy – sytuacja wymknęła się już z rąk Johna. To stało się czymś większym niż on i jego uczucia i nie może nic zrobić, aby to powstrzymać.
Na powierzchni Nowy Londyn pogrąża się w anarchii; nie produkuje się już więcej embrionów, a podaż somy ustała. Ludzie walczą o ostatnie resztki somy — narkomani walczący o kolejną poprawkę. Bernard desperacko próbuje uspokoić sytuację, ale dla Leniny skończyła, podobnie jak John, chce wydostać się z Nowego Londynu. Wyrywa interfejs optyczny i miażdży go pod wysokim obcasem. Ona kłóci się z kolegami, którzy obwiniają ją o regenerację Frannie (Kylie Bunbury). I ignoruje rozkazy Bernarda, by przyjść do jego biura. Nie ma powodu, dla którego Alfa i Beta nie mogą być przyjaciółmi, Bernard mówi Leninie, próbując na nowo rozpalić chemię Savage Lands i namalować Johna jako bezwzględnego zabójcę. Był twoim przyjacielem! Lenina odskakuje.
(Steve Schofield/Paw)
Lenina odwiedza mieszkanie Johna, ale go tam nie ma, tylko Gary Gamma (Matthew Aubrey) i pokój pełen mięsnych placków. To dużo ciastek, zauważa Lenina. Miło jest widzieć Gary'ego i jego umiejętności pieczenia z powrotem, zwłaszcza że jest on jedną z niewielu postaci dostarczających humoru w skądinąd ponurym odcinku. Lenina mówi Gary'emu, że wyjeżdża z Nowego Londynu i przekazuje wiadomość Johnowi, choć powstrzymuje się, nie mogąc wymyślić słów, które mogłaby wypowiedzieć. Powiedziała: „Jeśli zobaczysz Johna, powiedz mu, że…”, Gary informuje Johna w dalszej części odcinka. Powiedz mu, co? – pyta Jan. Otóż to. Myślę, że z radością obejrzałbym komedię romantyczną z Garym jako nieudolnym trenerem randkowym dla Johna i Leniny.
Jeśli chodzi o dramat, najsilniejszą sceną epizodu pod tym względem jest konfrontacja Bernarda z Johnem. To twoja wina, Bernard strzela, gdy dwaj mężczyźni stoją pośród korytarza trupów. Epsilonowie byli całkowicie szczęśliwi, zanim tu przyjechałeś. John twierdzi, że wszystko, co robił, to pomagał ludziom odczuwać rzeczy, niezależnie od tego, czy były dobre, czy złe. Ale Bernard tego nie kupuje. Widział wspomnienia Johna; wie, że John brał udział w buncie na Dzikich Ziemiach, więc dlaczego miałby teraz myśleć inaczej? Mamy odpowiedzialność wobec ciała społecznego, a ty tylko niszczysz, mówi Bernard. Lenina nie jest tak surowa dla Johna, ale i tak się boi. Gdziekolwiek pójdziesz, wszystko się rozpada, mówi.
W tym odcinku kończy się koncentracja postaci. To, co następuje, to głównie walki i pogoń oraz głupoty science fiction. Epsilonowie szarżują na miasto, bezlitośnie dźgając mężczyzn i kobiety swoimi kolczastymi zbieraczami śmieci — krzyki Johna do nich, by przestali słyszeć, trafiają do głuchych uszu. Lenina zostaje zatrzymana przez Frannie, która została zregenerowana w nieznośną zabójczynię noszącą lateks - jest przyzwoity fragment, w którym Frannie próbuje walczyć z własnym uwarunkowaniem. Tymczasem Helm (Hannah John-Kamen) konfrontuje się z Mustafą o jej przeszłość i sekretną córkę. Nie jestem do końca pewien, skąd Helm się dowiedział? Coś związanego z zobaczeniem tego we wspomnieniach Johna? To nie miało sensu.
(Steve Schofield/Paw)
Mówiąc o tym, że nie ma to większego sensu, cała wątek poboczny, który stał się głównym wątkiem, z Mustafą i Indrą nigdy dla mnie nie zadziałał. Domyślam się, że próbowano nadać temu emocjonalny rezonans, gdy Indra przybrała postać Jane (Sophie McIntosh), córki Mustafy, ale to nie pomogło ich meandrującym rozmowom. Tutaj Mustafa mówi Indrze, że będzie samotna po tym, jak wszyscy zostaną zgładzeni. Następnie werbuje CJack60, aby pomógł jej zamknąć podziemne laboratorium Matrix, w którym znajdują się jej przyjaciele-naukowcy w śpiączce. Nic z tego nie jest prawdziwe, mówi mu. To, co widzisz, jest iluzją. Jest też jakiś szorstki biznes, w którym CJack60 odcina optykę z jego oka za pomocą tego kawałka metalu, który nosił przez cały sezon.
Odcinek całkowicie mnie gubi po wyłączeniu maszyny. Elegancka metropolia rozpływa się, a Bernard pojawia się w rodzaju czerwonej pustki otoczonej bąbelkami zawierającymi różne światy. Gdzie ja jestem? zastanawia się głośno. Nigdzie, mówi Indra, która mówi Bernardowi, że zabiera go, ponieważ nie chce być sama. Przez chwilę myślałem, że to sugeruje, że cały Nowy Londyn jest iluzją, skomputeryzowanym rajem namalowanym na zrujnowanych gruzach starego Londynu. Ale tak nie jest, ponieważ Bernard budzi się na krawędzi klifu, obok tajemniczego złotego pudełka, a Helm mówi, że miała wizję go jako lidera w miejscu, w którym wszystko czują. To ustawia ich podróż do Dzikich Ziem pod koniec odcinka.
A Nowy Londyn nadal bardzo dużo istnieje, choć populacja znacznie się zmniejszyła. Mustafa mianuje Leninę nowym dyrektorem ds. stabilności; Nie wiem, dlaczego ktokolwiek miałby w tym momencie zaakceptować ten przeklęty płaszcz, ale ty, Lenino. To jeszcze nie koniec, mówi jej Mustafa. Indra wciąż tam jest, po raz pierwszy czując, że jest zagubiony, zraniony, zły. A zranione dzieci często robią złe rzeczy. Równie dobrze mogłaby czytać streszczenie na drugi sezon, co sugeruje, że Bernard pod wpływem Indry wywoła swój własny dziki bunt. Nie będziesz miał nikogo, kto by cię poprowadził, żadnej ochrony, mówi Mustafa o nowej roli Leniny. To Twój wybór. Sugestia jest taka, że New(er) London zostanie stworzony w bardziej wolnym, bardziej demokratycznym wizerunku.
Jeśli chodzi o Johna, on też wciąż się kręci, najwyraźniej mieszka w rustykalnej starej kamienicy pod miastem. A może to tylko symulacja. Kto wie? Czy to wygnanie? Jeśli tak, nie wydaje się to takie złe. Spełnia swoją fantazję o mieszkaniu nad jeziorem i łowieniu na kolację. Jedynym problemem jest to, że jest sam i nie sądzę, aby wirtualna randka z Leniną na dłuższą metę zaspokoiła jego tęsknotę.
Wszystkie resety, urwiska i wprawiające w zakłopotanie sci-fi bunkum niewiele dla mnie robią. Czuli się doczepieni w nadziei na ponowne uruchomienie. Ale wiesz co, jeśli to jest to, czego potrzeba, aby uzyskać drugi sezon, nie mam z tym problemu. Ponieważ, pomimo wszystkich swoich wad, uważam, że w błyszczącej powłoce jest solidny pokaz Odważny nowy świat , który może stać się wielkim show. Kiedy grał w humor, pokazał kilka doskonałych komediowych kotletów, a jego obsada, w szczególności Lloyd i Findlay, stanęła na wysokości zadania. Tak, nie wszystko działało. Często żonglował zbyt wieloma motywami, nigdy nie drapiąc się pod powierzchnią. Odkładając na bok zręczne komentarze na temat nadmiernego przyjmowania leków i pogoni za trendami, chybiła ona za pomocą swojego ustawienia, aby głębiej zagłębić się w obecną dysproporcję klasową lub retorykę polityczną.
(Steve Schofield/Paw)
Jednak gdzie Odważny nowy świat sukces, a inne programy science-fiction zawodzą, skupia się na funkcji ludzi nad robotami i komputerami. Tematy intymności, monogamii i zaborczości mają ludzki wymiar. Ale konkretnie program podkreślił tę ideę samotności w świecie, w którym wszyscy są połączeni. To dziwnie pasuje, ponieważ siedzimy na różnych etapach kwarantanny na całym świecie, utrzymując kontakt z przyjaciółmi i rodziną za pośrednictwem mediów społecznościowych i rozmów Zoom. Podobnie jak John na wygnaniu, moc wirtualnego połączenia jest świetna, ale nie jest to równoznaczne z rzeczywistym kontaktem z ludźmi. Umiejętność komunikowania się z ludźmi jest bardziej dostępna niż kiedykolwiek, ale nawiązanie emocjonalnej więzi to zupełnie inna sprawa i Odważny nowy świat przybił to pięknie.
Odważny nowy świat , Teraz Streaming, Paw
