Podsumowanie odcinka 1 Krainy Kobiet: Ucieczka z Nowego Jorku
Kraina Kobiet odcinek 1 przedstawia nam Galę Scott ( Eva longoria ), zamożną nowojorczyczkę, która wydaje się mieć wszystko – do czasu, gdy na światło dzienne wychodzą podejrzane interesy finansowe jej męża i ona jest zmuszona do ucieczki z Nowego Jorku wraz z matką Julią (Carmen Maura) i nastoletnią córką Kate (Victoria Bazúa) dla własnego bezpieczeństwa . Wpada na spontaniczny plan ucieczki do małego hiszpańskiego miasteczka, które Julia opuściła 50 lat temu, przysięgając, że nigdy nie wróci – ale jakie powitanie tam spotkają? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się...
Możesz oglądać Kraina Kobiet jeśli jesteś zarejestrowany Apple TV Plus .
Nie udało się uruchomić
Zaczynamy od Gali, która pospiesznie wrzuca zwitki banknotów 100-dolarowych do plastikowych torebek i przykleja je do tułowia, a następnie zapina sukienkę, zapewniając jednocześnie głosem z lektora, że pomimo obecnych pozorów nie jest ani „wymyślną przystawką handlarza narkotyków”, ani „białą striptizerka przestępcy z obroży”. Tak się składa, że aż do wczoraj wszystko w jej życiu wydawało się idealne... więc cofamy się pamięcią do dwóch dni, kiedy Gala kupuje odpowiednią sukienkę na otwarcie nowego sklepu z winami i rozmawia z przyjaciółką o swojej córce Kate, której obecnie nie ma w szkole, ale niezwykle wspierał to nowe przedsięwzięcie.
Zakupy zakończone, Gala wskakuje do samochodu ze swoim mężem Fredem (James Purefoy) i mówi mu, że na dzisiejszy wieczór wszystko gotowe – chociaż kilka czerwonych flag zaczyna pojawiać się w polu widzenia, gdy Gala wspomina wiadomość od właściciela i e-mail od oświetlenia firma twierdzi, że nie otrzymała depozytu, a Fred niejasno zapewnia ją, że już się tym zajął – jasne jest, że chociaż ona jest figurantką tego nowego przedsięwzięcia, to on zajmuje się finansami. Fred zdaje sobie sprawę, że zapomniał o czymś w biurze, co musi odebrać, więc sugeruje, aby po powrocie do biura podrzucić Galę do domu, a o 20:15 będzie na jej przyjęciu inauguracyjnym.
W momencie otwarcia bogato udekorowanego, ale nie do końca fantazyjnie nazwanego Gala Scott's Fine Wine Shop, wszystko wydaje się układać dobrze — z wyjątkiem części, w której jest już 20:30, a Freda jeszcze nie było. Gala krąży po pokoju w poszukiwaniu męża, ale znajduje tylko dwóch imponująco wyglądających panów, którzy informują ją, że mieli się tam spotkać z Fredem, „aby odebrać to, co nam się należy”. Tak. Gala zakłada, że to firmy cateringowe, ale jedyne, co ci mężczyźni podają na talerzu, to zawoalowane groźby: okazuje się, że Fred pożyczył od swojego szefa 15 milionów dolarów. Zbiry informują Galę, że ma 24 godziny na zapłacenie, albo złożą Kate wizytę na Rhode Island, a matkę Gali w jej domu opieki – i niekoniecznie przyniosą kwiaty i kosz prezentów. muffiny.
Gala wraca do domu i zastaje swój dom pogrążony w ciemności, a Fred pośpiesznie pakuje walizkę – obiecuje jej, że „wszystko naprawi”, ale ostrzega ją, że nie jest bezpieczna i musi zebrać Kate i jej matkę i wynosić się z New Yorku. Czy powiedzieliśmy „yikes”? Ponieważ: tak.
Biegnąc przerażony
Następnego ranka Gala jest w swoim samochodzie – i od razu możemy docenić pogorszenie jej losu, ponieważ jeździ sama, a nie jest prowadzona przez szofera – i próbuje dokonać awaryjnej wypłaty ze swojego konta oszczędnościowego, ale okazuje się, że ma debet, a jej karty zostały anulowane . Próbuje sprzedać pozornie bezcenny naszyjnik, który dostała na rocznicę, ale okazuje się, że jest to podróbka – choć udaje jej się zdobyć 55 000 dolarów za zegarek, bransoletkę, kolczyki i obrączkę. W ten sposób wracamy do punktu, w którym zaczęliśmy: Gala stoi w swojej godnej pozazdroszczenia garderobie, przypinając gotówkę do ciała, gorączkowo próbując złapać Kate, która nie odbiera telefonu. Zostawia Kate wiadomość, w której informuje ją, że przyjedzie po nią na „wycieczkę-niespodziankę dla dziewcząt”, tonem wyraźnie nastawionym na „przewiewny i spontaniczny”, ale w większości kończącym się na „napiętym i spanikowanym”. Rozlega się brzęczyk przy drzwiach i wynajęci zbiry szukają zapłaty, więc Gala spieszy się z walizką na parking i rezerwuje ją w samochodzie, kiedy nie patrzą.
Pierwszy przystanek: dom opieki w Calm Lake, gdzie jej matka Julia wymienia się tabletkami ze współmieszkańcem. Gala i jej matka prowadzą pośpieszną rozmowę po hiszpańsku, podczas której Gala informuje ją, że wybierają się na wycieczkę. Julia: „Jeśli twój głupi mąż jedzie, to ja nie”. (Już lubimy Julię.) Julia chce przynieść album ze zdjęciami z dzieciństwa, twierdząc, że jest „najładniejszą dziewczyną w La Muga”. To podsunęło Gali pewien pomysł: La Muga to małe miasteczko daleko stąd, gdzie raczej nikt ich nie będzie szukał, a Julia nadal ma tam połowę domu, więc to właśnie tam wybierają się na swoją „wycieczkę”. Gala pospiesznie wymyśla historię o tym, jak cudownie byłoby ponownie połączyć się z ich korzeniami, czego Julia najwyraźniej nie kupuje, a Julia upiera się, że nie wsiądzie do samolotu, jeśli wcześniej nie będzie grzeczna i pijana.
Przystanek drugi: ekskluzywna szkoła z internatem Kate, gdzie Kate wygodnie siedzi na schodach na zewnątrz ze swoją dziewczyną Maggie, podczas gdy Gala i Julia podjeżdżają, machając gorączkowo i trąbiąc. Fragment szeptanego dialogu między Galą i Julią ujawnia, że Gala nie lubi Maggie — nie ma problemu z tym, że jej córka ma dziewczynę, po prostu sprzeciwia się temu, że dziewczyną jej córki jest konkretnie Maggie. Tak czy inaczej, Kate nie otrzymała żadnej wiadomości od Gali, więc Wycieczka Niespodzianek dla Dziewczyn jest dla niej całkowitym zaskoczeniem. Gala, kłamliwa z imponującą płynnością, sprzedaje to Kate, twierdząc, że to wszystko był pomysł Julii i że demencja Julii się pogłębia („jeśli teraz nie wyruszymy w tę podróż, możemy być za późno… to jej ostatnie, umierające życzenie „).
Na lotnisku Gala odczuwa ulgę, gdy nie uruchamia skanerów bezpieczeństwa i unika poklepania, po czym cała trójka bez żadnych problemów wsiada na równinę zmierzającą do Hiszpanii. Podczas lotu Kate stale sprawdza, co u Julii, pytając, czy potrzebuje czegoś, co poprawiłoby jej komfort, co skłoniło Julię do wymamrotania kącikiem ust do Gali, że „twoja córka zachowuje się naprawdę dziwnie” i to ją denerwuje. Mimo to gotowy zapas miniaturowych alkoholi, które dostaje od personelu pokładowego, powinien temu zaradzić. Gala jednak nie może odpocząć w czasie lotu, bo w jej głowie krążą stare rozmowy z Fredem o tym, że ona i Kate są najważniejszymi osobami w jego życiu.
Szalone życie
Lądując w Barcelonie, Gala udaje się po wypożyczony samochód dla całej trójki, ale napotyka problemy, gdy potrzebuje karty kredytowej jako depozytu. Oferuje wiele kart, ale żadna z nich nie działa, a firma nie przyjmuje gotówki. Przechodząc na znacznie mniej płynny hiszpański, by udawać nieświadomą amerykańską turystkę, Gala próbuje przesuwać kilka banknotów po ladzie i seksownie dąsać się do Manuela, faceta za ladą, ale ten jest w jakiś sposób odporny na jej wdzięki.
Mimo to Gala jest niezwykle zaradna i truchta na parking, gdzie zamiast tego płaci przypadkowemu facetowi, aby wziął jego samochód. Pewnie przydałoby jej się być nieco bardziej wybredną, biorąc pod uwagę, że ma stary samochód z manualną skrzynią biegów i nie potrafi jeździć na drążku. Mimo to wyskakuje zza rogu, by zabrać Julię i Kate do zakurzonego starego citroëna, na którego patrzą z ciekawością i odrobiną niesmaku, po czym cała trójka wyrusza w drogę.
Po drodze Gala czuje się niespokojna, gdy Kate wyciąga telefon, aby wysłać SMS-a do taty i poinformować go, że dotarli bezpiecznie, więc próbuje narzucić zasadę „zakazu telefonów” na czas podróży, próbując wyrwać telefon z rąk Kate podczas jazdy krętą górską drogą. Udaje jej się wyrwać telefon i wyrzucić go przez okno, ku przerażeniu Kate. Kate próbuje ją przekonać, żeby przestała, żeby mogła wrócić i go zabrać, ale Gala obiecuje, że kupi jej nowy, kiedy tam dotrą.
Jakiś czas później stało się jasne, że się zgubili. Kiedy Kate mówi Julii, że Gala najwyraźniej nie zna drogi do La Muga, Julia odpowiada, że nie wiedziała, dokąd zmierzają i nie chce tam iść. To dezorientuje Kate, ponieważ Gala powiedziała jej, że to wszystko był pomysł Julii, więc Gala desperacko próbuje przekonać Julię, że naprawdę chce wrócić i zobaczyć stare miasto oraz dom, który dzieliła z „ciotką Marioną”. Julia niechętnie wskazuje im właściwy kierunek – a przynajmniej tak twierdzi. Godzinę później nadal jadą, a Gala jest sfrustrowana, że nie widziała jeszcze nawet słupka z drogowskazem dla La Muga, a ona i Kate zaczynają się kłócić, co powoduje, że rozproszona Gala uderza samochodem w traktor, który ciągnie przyczepę pełną winogron. Przez chwilę wydawało się, że wyszły z tego tylko z kilkoma zadrapaniami i wgnieceniami, ale potem przyczepa skrzypi, przewraca się i wyładowuje cały ładunek na pobliskie pole.
Grona gniewu
Kierowca traktora Amat ( Santiago Cabrerę ) ze złością wali w okno Gali, więc ona wychodzi, żeby z nim porozmawiać. Jest, co zrozumiałe, wściekły, że zniszczyła zarówno jego plony, jak i przyczepę. Gala przeprasza, ale potem próbuje szczęścia, obwiniając go przede wszystkim za jazdę traktorem po drodze, sugerując, że powinien on być używany wyłącznie na farmie. (No cóż, to właśnie próbuje powiedzieć, ale okazuje się, że „farma” — lub „ gospodarstwo rolne „ – to jeden z tych obszarów, w których hiszpańskie słownictwo Gali jest nieco zardzewiałe.) Amat ze znużeniem traktuje ich jako turystów, ale Gala upiera się, że to Hiszpanie – choć Kate szybko podkreśla, że Gala nigdy wcześniej nie była w Hiszpanii. Gala i Amat Kłócimy się jeszcze trochę w bardzo romantyczny sposób, zanim poprosi ją o dokumenty ubezpieczeniowe, aby uporządkować ten cały bałagan, i w tym momencie Gala i Kate zauważają, że Julia zniknęła i poszła popływać w rzece, gdzie się bawi wspomnienie chwili, gdy jako nastolatka kąpała się nago z przystojnym młodym mężczyzną i została skarcona przez Marionę za jej lubieżne zachowanie. Kiedy Gala i Kate znajdują Julię w rzece obecnie, Gala jest trochę zaniepokojona, gdy dzwoni jej matka. jej „Marionę” — a kiedy próbują wyciągnąć Julię z wody, ona wciąga ich oboje do wody, gdzie cała trójka ma krótką chwilę zawrotnego śmiechu — aż wszystkie pieniądze, które Gala przywiązała do jej ciała, zaczynają rozmoknięte. Kate zastanawia się, co daje, a Gala obiecuje, że istnieje całkowicie rozsądne wyjaśnienie… ale nie takie, którym może się teraz podzielić.
Zawijając gotówkę do kurtki Kate, Gala i jej rodzina wracają do samochodu i odkrywają, że nie uruchamia się. Amat mówi im, że mogą wezwać mechanika z miasta, aby go za nich odholował, a kiedy Gala daje upust temu, że chce tylko dostać się do La Muga, Amat informuje ją, że jechała w złym kierunku. Julia udaje niewinną, zrzucając winę na zmęczenie spowodowane zmianą strefy czasowej – ale skąd wiesz, Amat mieszka w La Muga! I chętnie podwiezie ich w kabinie swojego traktora, w którym zmieszczą się cztery osoby. Po drodze Gala wyjaśnia, że jej rodzina mieszkała w Meksyku przez dziewięć lat, zanim wyjechała do Nowego Jorku, a teraz przyjechała tutaj, aby poznać korzenie jej matki. Pokazuje mu zdjęcie domu Julii, ale Amat informuje ich, że dom na zdjęciu nie jest domu jej matki – jest jego, bo kupił go wiele lat temu. Gala bełkocze, że to niemożliwe, bo to ich dom i w nim zamierzają zostać, a Amat informuje ją, że absolutnie nie zamierzam tam zostać, bo to jego dom, który kupił od Mariony. Gala protestuje, twierdząc, że jest to niezgodne z prawem, ponieważ połowa domu należy do jej matki i Mariona potrzebuje jej pozwolenia na sprzedaż. Amat proponuje, że podrzuci je do pensjonatu w sąsiedniej miejscowości, a kiedy Gala protestuje, podrzuca je pod dom Mariony, aby mogły zabrać je ze sobą. Gdy odjeżdża, słychać grzmoty i zaczyna padać deszcz — więc możemy przypuszczać, że La Muga leży głównie na równinie.
Spotkanie rodzinne
Trio brnie drogą w deszczu, a Julia wyjaśnia, że straciła kontakt z Marioną, kiedy przeprowadzili się do obu Ameryk, a telefon do niej był zbyt kosztowny. Kate sugeruje, żeby po prostu pojechali do pensjonatu, tak jak zasugerował Amat, ale Gala upiera się, że muszą spotkać się z Marioną, aby rozwiązać tę sytuację. Pukają do jej drzwi, a Mariona otwiera, rzuca na nich jedno spojrzenie i zatrzaskuje je.
Deszcz wysycha, gdy Amat wraca do La Muga ze swoją niepewną przyczepą i historią o „szalonych Amerykankach”, które go zderzyły. Przekazuje Naldie wiadomość, że katastrofa spowodowała całkowitą utratę całych zbiorów winogron, co wywołało krzyki bólu i niedowierzania zgromadzonych mieszkańców, a także kłótnię o to, kto właściwie ma najstarszą winnicę w La Muga. Amat wspomina, że jedną z kobiet biorących udział w wypadku była siostra Mariony, i słychać więcej westchnień – widać, że ci ludzie nie zapomnieli o Julii, nawet jeśli wyjechała dawno temu.
Po przybyciu do miasta nieco przemoczona Kate podsumowuje ich sytuację, wskazując, że nie mają samochodu ani domu, ale mają torbę pełną mokrych pieniędzy. Julia sugeruje, żeby pojechali do pensjonatu i się wytarli. Kate pyta Galę, co tak naprawdę tam robią, „i nie mów, że to dlatego, że babcia umiera”. To oczywiście wiadomość dla Julii, która zakłada, że Gala zatajała przed nią śmiertelną diagnozę, ale Gala przyznaje, że zmyśliła to, bo potrzebowała pretekstu, żeby wywieźć ich wszystkich z kraju. Opowiada im całą smutną historię o długach Freda, jej fatalnej sytuacji finansowej i o tym, że worek wilgotnej gotówki i połowa domu Mariony to suma ich światowego majątku. Kate pyta, czy Fredowi nic się nie stało, a Gala zapewnia ją, że on się wszystkim zajmuje – muszą tylko zostać w La Muga, kiedy on będzie to robił. Cała trójka obejmuje się i zgadza, że wszystko będzie w porządku, jeśli będą się trzymać razem. To podnosi na duchu Galę, która stwierdza, że jest zbyt zmęczona, aby chodzić w szpilkach do następnego miasta i szukać pensjonatu – zamiast tego znajdą stary dom Julii.
Więzienny szok
Po drodze mijają kawiarnię prowadzoną przez kobietę, którą Julia identyfikuje jako Catalina, „żmija o bardzo długim języku”, ale kobieta twierdzi, że tak naprawdę ma na imię Montse – Catalina, która była jej matką, zmarła w zeszłym roku. Zgadza się z oceną matki Julii i proponuje im drinka w domu, ale zamiast tego Gala pyta o drogę do „Casa Xatart”, czyli „domu Amata”, jak dokładniej określa to Montse.
Kiedy w końcu dotarli na miejsce, dom był przepiękny, co potwierdza rozległe ujęcie z drona przedstawiające posiadłość i otaczający ją krajobraz. Gala ma nadzieję, że jeśli zamiast krzyczeć, przeprowadzą spokojną, racjonalną rozmowę z Amatem, pozwoli im zostać w „swojej połowie” domu. Jednak Julia znalazła już drogę do domu, co prawdopodobnie sprowadzi tę rozmowę na niewłaściwy tor. Wpuszcza Galę i Kate, a one biorą prysznic, przebierają się i przygotowują sobie jedzenie. Kiedy jedzą, Julia wyrzuca Kate z pokoju i wykorzystuje okazję, aby przesłuchać Galę, która według niej nie mówi im całej historii. Gala kieruje pytanie z powrotem do swojej matki, wskazując, że nawet jej własna siostra zatrzasnęła jej drzwi przed nosem, więc najwyraźniej kryje się w niej jakaś historia, którą Julia się z nimi nie podzieliła.
W tej chwili Amat wraca do domu i zastaje trzy szalone Amerykanki, które weszły do jego domu i napiły się jego soczewicy – och, i najwyraźniej go też zamknęły. Chyba ta cała strategia „porozmawiaj z nim spokojnie i grzecznie i podejdź do wszystkiego racjonalnie” dobiegła końca. Gala mówi mu przez okno, że Mariona sprzedała mu dom nielegalnie, co jest trochę za bogate, biorąc pod uwagę słowa kogoś, kto właśnie włamał się do cudzego domu, jak zauważa Amat. Gala mówi, że po prostu zostaną w swojej połowie domu i nie będą mu przeszkadzać, więc Amat wzywa policję. Ale kiedy na miejsce przyjeżdża policja, Julia rozpoznaje jednego z nich – to Andreu, facet, z którym kąpała się nago w retrospekcji, a on przynajmniej jest szczęśliwy, że ją widzi. Zamiast ich aresztować, Andreu sugeruje, aby wszyscy udali się na komisariat i spróbowali pokojowo rozwiązać sprawę, na co Julia z radością się zgadza. Wchodzi do środka, aby odzyskać ich rzeczy i doskonale pamięta czas spędzony w domu, gdy była młodsza, i znalazła gotówkę ukrytą w ukrytym miejscu. Na zewnątrz Gala ze złością upiera się, że jeśli Andreu chce, żeby wyszli, będzie musiał ich aresztować.
Nieuchronnie przejdźmy do Gali, Kate i Julii za kratkami na komisariacie, gdzie najwyraźniej jest to najbardziej dramatyczna rzecz, jaka wydarzyła się od lat. Julia zapewnia córkę, że dobrze ukryła pieniądze i że przynajmniej wiedzą, gdzie spędzą noc. Gala bierze ich za ręce i obiecuje, że się wydostaną — nie jest tylko pewna, jak to zrobić. Kate podchodzi do barów i krzyczy, że chce zadzwonić — więc dzwoni do Maggie, zostawiając jej wiadomość na poczcie głosowej, że utknęli w „piekle na ziemi” bez jej telefonu ani pieniędzy, a oni właśnie został aresztowany. „Naprawdę nie mogło być gorzej” – podsumowuje. Kiedy Maggie wychodzi spod prysznica i ma zamiar odebrać wiadomość od Kate, ktoś puka do drzwi – i to zbiry z wcześniej. Głos Gali deklaruje, że to od niej zależy naprawienie sytuacji, w której wszyscy się znaleźli – chociaż nie wiadomo, czy przysięga ta rozciąga się na Maggie w obecnych okolicznościach…
