Recenzja „Fatmana”: Walton Goggins toczy krwawą wojnę z Bożym Narodzeniem

Nasz werdykt

„Fatman” staje się niemal anty-świąteczną parodią, która rozkoszuje się skrzyżowaniami fabuły Coenish, ale co najbardziej zaskakujące, jest absurdalna, a jednocześnie zabawna w odpowiednich momentach.

Do

🍪 Wszyscy wokół Mela Gibsona.
🍪 Zwłaszcza Waltona Gogginsa.
🍪 Satyra, która jest surowa, ale wciąż wciągająca.

Przeciwko

🍪 Czasami gra zbyt poważnie.
🍪 Zapewnia mocne zestawienia z głupszym materiałem.

w Gruby mężczyzna , wojna w Boże Narodzenie wybiera nową amunicję. Eshom i Ian Nelms wymieniają świąteczny wiwat na kompleksy militarno-przemysłowe, zahartowanego Świętego Mikołaja z hobbystycznym strzałem i zabójców, którzy chcą zlikwidować Króla Bożego Narodzenia. Wszystkie bajki i świąteczne kolędy, które budzą radość w zawrotnych, głodnych teraźniejszości dzieciach, ożywają dzięki śmiertelnie poważnej, bezdusznej interpretacji. To koncepcja filmu klasy B z twardymi intencjami, wyobrażana jako niektórzy Fargo specjalne wakacje, które kładą nacisk na sezony łowieckie ostrokrzewów.

Co dziwne, żałuję, że ton nie był tak surowo oddany? Ponieważ jest wiele powodów do radości w sezonowej psychozie Waltona Gogginsa, który obserwuje – niestety – krzaczastobrodego Mela Gibsona, którego włączenie sprawia, że moja ogólna przyjemność sytuacyjna jest jeszcze bardziej sprzeczna.

W grudniowym chaosie Nelmów Chris Cringle (Mel Gibson) jest typem survivalowca, któremu płaci się za świąteczne dostawy na podstawie liczby produktów rozpakowanych przez dobrych małych chłopców i dziewczynki. Problem? Dzieci zachowują się gorzej z dnia na dzień, co oznacza więcej węgla w skrzynkach i mniej zabawek masowo produkowanych przez elfy. Chris jest zmuszony zaakceptować rządowy kontrakt na dwumiesięczne przejęcie fabryki, w której elfy będą teraz produkować sprzęt wojskowy (w szczególności do pojazdów latających). Chris zanurza swoje uczucia w alkoholu, obecnie pracuje dla The Man, a potem wszystko się pogarsza. Rozpieszczony Billy Wenan (Chance Hurstfield) przeklina Fatmana za to, że dał mu w tym roku węgiel, więc wynajmuje swojego zabójcę (Walton Goggins), by zabił Świętego Mikołaja.

Jeśli bożonarodzeniowy impas, który kładzie nacisk na brutalne strzelaniny i dotowane zyski, kwaśnieje, Gruby mężczyzna nie zrobi wrażenia. Eshom i Ian omijają bardziej magiczne elementy obowiązków Świętego Mikołaja, takie jak wigilijny kulig lub przeciskanie się przez kominy. Chrisa często widuje się popijając whisky z butelki lub kłócąc się z funkcjonariuszami nadzorującymi, którzy wyliczają dane produkcyjne, lub ćwicząc celowanie, jakby emerytowany Rambo mógł pozostać mroźny. Bez ekstrawaganckiego kostiumu. Wszystkie dziury po kulach i smutek.

Święty Mikołaj zamienia się w wiejskiego everymana, który korzysta z szorstkiej, skórzanej powierzchowności Gibsona. Linie są bardziej chrząkane niż wyraźne, podczas gdy patron hojności Gibsona ubolewa nad dzisiejszą młodzieżą i jej spadkowym trendem behawioralnym (o wiele mniej z trzymania nastolatków w ryzach).

Gracze wspierający Gibsona to pikantny chleb i masło cynamonowe z Gruby mężczyzna . Marianne Jean-Baptiste gra Ruth, uwielbiającą żonę Chrisa, która piecze prześcieradła na stosach pierników lub innych ulubionych ciasteczek, jednocześnie pocieszając walczącego biznesmena. Jest też Goggins, którego taktyczna wariatka kryje w sobie osobistą zemstę przeciwko Mikołajowi za te wszystkie chwile, kiedy jego życzenia dotyczące prezentów były ignorowane. Jean-Baptiste to uspokajający głos w uchu Chrisa, który szyje chemię domostwa z Gibsonem, podczas gdy Goggins odchodzi jako zły niegdyś dzieciak, który teraz zbiera prezenty stworzone przez pracowników Świętego Mikołaja w nadziei na jednodniowe śledzenie, a następnie zamordowanie osądzającego drania . Sceny wskazujące, w których Goggins frustrująco wpatruje się w świąteczne bajki i ściany pokryte Mikołajem Oglądaj wydruki lub losowe arktyczne mapy lub różne narodowe interpretacje Świętego Mikołaja, jak jakiś zimowy Prawo i porządek odkręcić. Zwariowany tylko przez Chance'a Hurstfielda, egocentrycznego człowieczka, który wygrywa targi naukowe, grożąc kolegom z klasy zastraszaczem Gogginsa i akumulatorami samochodowymi (mamusia zniknęła, odrzutowce tatusia na całym świecie). Absolutne szaleństwo.

Z drugiej strony słowo szaleństwo może nie być w pełni trafne, ponieważ, jak już drażniłem, Gruby mężczyzna nie służy skandalicznemu wyzyskowi. Jednym z najtrudniejszych aspektów bycia krytykiem jest komentowanie filmu, który jest nam prezentowany w porównaniu z filmem, którego możemy bardziej pragnąć w oparciu o uprzedzenia, oraz Gruby mężczyzna jest świetnym przykładem. Czy byłbym zachwycony kolejnym oddanym śmiechem akcji z wieloma partiami do kwadratu dla Gogginsa i Gibsona? Bez wątpienia. Czy dziwnie prokapitalizmowy, prorządowy film o przejęciu władzy jest mniej ekscytujący, niż się spodziewano? Niektórzy będą narzekać. Czy to działa w sposób, na który nie byłem przygotowany, od modelowego związku między Chrisem i Ruth po wiecznie niezdecydowany zwiastun Bożego zła Gogginsa? W rzeczy samej.

Niektórzy widzowie nie dotkną Gruby mężczyzna z trzymetrowym słupem z powodu nieuzasadnionego przebaczenia, jakie branża nieustannie udziela Melowi Gibsonowi za jego antysemickie zachowanie, i te wybory są szanowane. Postawa Gibsona i fizyczność złego dziadka są pierwszorzędne w tej roli, co oznacza mnóstwo czasu na ekranie. Toczy się szersza dyskusja, która nie jest przeznaczona na przegląd filmowy, więc skupiam się na projekcie Eshoma i Iana Nelmsa. Nigdy Korba lub Strzelaj „Em Up” klon z dołączonymi dzwoneczkami, a jednak z klimatem bardziej zbliżonym do W porządku znikania , wciąż krąży intrygująca korporacyjna satyra na nasze wypaczone świąteczne obsesje, które przebijają konsumpcjonizm i sprawiają, że widzowie Waltona Gogginsa są tak zwariowani, jak na to zasługują. Człowiek przeciw mitowi, z zakończeniem, w którym kolejne białe Święta są plamkami krwistoczerwonych plam.

Gruby mężczyzna będzie dostępny do pobrania cyfrowego 17 listopada.