„Star Trek: Lower Decks” 1.01-1.04 Recenzja: Ustaw fazery na zabawę
Nasz werdykt
„Star Trek: Lower Decks” wydaje się być powrotem do formy w „Star Trek”, ale może nie tak, jak oczekiwałeś.
Do
- 🚀 Epizodyczna struktura fabuły!
- 🚀 Natychmiastowa obsada
- 🚀 Bardzo śmieszne
Przeciwko
- 🚀 Nie każdy żart ląduje
- 🚀 Niektóre postacie nadal muszą ustalić swoją tożsamość
Star Trek po prostu nie było tak samo od czasu, gdy prędkość warp wzrosła we współczesnej erze strumieniowania. Gdzie wędrówka Kiedyś dobrze prosperował był w epizodycznych przygodach z obsadą oficerów Gwiezdnej Floty, których poznaliśmy i pokochaliśmy w trakcie tych wielkich eskapad koncepcyjnych. Jednak ze względu na połączenie wpływów J.J. Trylogia filmowa wyprodukowana przez Abramsa i przyjazna dla upiornych seriali opowieść o wymaganiach związanych z produkcją na potrzeby usługi przesyłania strumieniowego, Star Trek: Odkrycie oraz Star Trek: Picard brakuje im o wiele więcej niż zadowalających ćwiczeń zarządzania marką opartych na nostalgii. Nie są okropni (w większości), ale na pewno nie rozumieją, że sedno… Star Trek nie istnieje jako miejsce dla długich sekwencji akcji i łuków narracyjnych Mystery Box.
Dlatego Star Trek: dolne pokłady czuje się jak powiew świeżego powietrza dla długoletniego Trekkie. Na pierwszy rzut oka konwersja Star Trek w animowaną komedię wydaje się być rodzajem stylistycznego świętokradztwa, zwłaszcza że poprzednia próba sprowadzenia… wędrówka do animacji w 1973 roku była bardziej niezamierzona przezabawna niż cokolwiek innego. Jednak animowany sitcom jest jedną z niewielu popularnych ścieżek, w których wciąż kwitnie właściwe opowiadanie epizodyczne, więc jest to doskonały sposób na przemycenie rodzinnego uczucia Następne pokolenie oraz Podróżować w format, który może znaleźć popularność wśród współczesnych odbiorców.
Główny koncept komediowy Dolne pokłady jest to, że zamiast skupiać narrację na mostku z kapitanem i wybranymi oficerami, zamiast tego nasi bohaterowie są chorążami, których franczyza słynie z fabuły w poprzednich seriach, aby pokazać, jak wysoka jest stawka. To sprytny pomysł, który jednocześnie pozwala serialowi wyśmiewać cześć, jaką otaczają oficerowie Gwiezdnej Floty we wszechświecie, jednocześnie oddając wierny, choć wciąż lekceważący, hołd dla ikonografii poprzednich Wędrówki . Obejmuje to wybory stylistyczne, takie jak karty tytułowe przypominające TNG , czyli kanoniczne potwierdzenie, że holodek statku jest używany do niektórych bardziej dorosłych czynności niż pojedynkowanie sprytu z Moriartym.
Naszymi dwoma głównymi bohaterami są chorąży Mariner (Tawny Newsome) i Boimler (Jack Quaid), ekstremalni fani w ich oddaniu Gwiezdnej Flocie i chęci wspinania się w szeregach. Boimler jest zorientowany na karierę i pedantem do zasad, kierując się pragnieniem, aby pewnego dnia zostać kapitanem. W międzyczasie Mariner ma nerdowy szacunek do historii i tradycji Gwiezdnej Floty, ale nie potrafiła przejmować się protokołem lub stopniem, woląc zamiast tego zostać zdegradowanym przy każdej okazji i bawić się jak najwięcej zwariowanych przygód. Oczywistym punktem odniesienia dla tej dynamiki jest pierwszy sezon Rick i Morty – pierwszy odcinek ma uderzające podobieństwa strukturalne do Rick i Morty pilota – ale dynamika postaci działa dobrze w stosunkowo bardziej ograniczonym otoczeniu statku Gwiezdnej Floty.
Dopełnieniem głównej obsady są chorążowie Rutherford (Eugene Cordero) i Tendi (Noël Wells), którzy są rozwijani głównie podczas wątków B w ciągu pierwszych czterech odcinków, a zatem są mniej wyraźnie zdefiniowani. Rutherford jest inżynierem zakochanym w swojej pracy i prawdopodobnie w Tendi, podczas gdy sama Tendi czuje, że została przedstawiona jako postać z ryby bez wody przydzielona do zatoki medycznej, ale serial nie może nawet zobowiązać się do jej osoby z zewnątrz status poza jej wprowadzeniem. Te postacie trafiają na własne absurdalne nieszczęścia, które sprawiają, że są od razu kochane, ale czują się na tyle amorficzne, że ich nisze w serialu nie są jeszcze wyraźnie zdefiniowane. To wcale nie jest niezwykłe, zwłaszcza że Star Trek jest zaniepokojony, więc jestem przekonany, że do końca sezonu znajdą bardziej definitywne role.
Sama komedia czerpie jeszcze więcej wskazówek z… Rick i Morty , polegający na błyskotliwych przekomarzaniach, dynamicznej akcji rysunkowej, absurdzie obcych i staromodnym dobrym konflikcie postaci, które podsycają śmiech. Nie każdy dowcip jest straszny, szczególnie we wczesnych odcinkach, w których pismo sięga po bardzo nisko wiszący owoc, ale zwykle jest to bardziej zabawne niż nie, a są chwile czystego, inspirowanego komiksem złota, które po prostu czekają na odkrycie. (Zwłaszcza czwarty odcinek ma knebel, który sprawił, że wstrzymałem odcinek, ponieważ tak bardzo się śmiałem.)
Co jest najbardziej niezwykłe Star Trek: dolne pokłady , jednak jest to, jak bardzo zobowiązuje się do spełnienia obietnicy Star Trek pokaż, który przypomina strukturę i tempo franczyzy w szczytowym momencie. Każdy odcinek to niezależna narracja z łukami postaci, które opierają się na poprzednich odcinkach, jednocześnie podkreślając szczególną absurdalną sytuację tygodnia. To orzeźwiające, aby zobaczyć Star Trek ponownie ogarnij to poczucie przygody i miłości do swoich bohaterów, nawet jeśli musi być dostarczone z autoreferencyjnym cynizmem. Miejmy nadzieję, że inne Star Trek programy zwracają uwagę, że ten rodzaj opowiadania nie jest martwy i może ożywić format, na który pozwolił Star Trek przede wszystkim się rozwijać.
Ta recenzja została napisana na podstawie pierwszych czterech odcinków Star Trek: dolne pokłady , który ma swoją premierę dzisiaj w CBS All Access i będzie wypuszczał nowy odcinek co tydzień w czwartki.
Najlepsze dzisiejsze oferty CBS All Access 1 rok - ograniczone reklamy 49,99 USD/rok Pogląd 1 miesiąc - ograniczone reklamy 4,99 USD/mth Pogląd 1 miesiąc — bezpłatny komercyjny $9.99/mth Pogląd
