Dlaczego „The Mitchells vs. the Machines” to przełomowa queerowa reprezentacja dla filmów animowanych
Katie Mitchell w filmie „The Mitchells vs. Maszyny' (Źródło zdjęcia: Netflix)
Ten post zawiera łagodne spoilery dla Mitchellowie kontra Maszyny .
Pomimo postępów w animowanych serialach telewizyjnych, takich jak Craig of the Creek, She-Ra i Księżniczki Mocy, Pora na przygodę , Kipo i epoka cudownych bestii, The Owl House , a przede wszystkim Steven Universe , filmy animowane poruszają się w ślimaczym tempie pod względem reprezentacji LGBTQ+. Disneya Naprzód wydany zaledwie w zeszłym roku był pierwszym, w którym House of Mouse wyraźnie zawierał postać LGBTQ+, której większość reprezentowana jest w postaci queerowych złoczyńców (nadal cię kocham, Ursulo). Fani cieszyli się, gdy Laika's ParaNorman w 2012 roku ujawnił, że ultra-jock Mitch jest gejem w swoim ostatnim momencie na ekranie, czyniąc go pierwsza otwarcie gejowska postać w głównym nurcie filmu animowanego. Tak, poprawnie wykonujesz matematykę. Po raz pierwszy mainstreamowy film animowany przyznał się do jawnie homoseksualnej postaci mniej niż dziesięć lat temu.
Teraz, uzbrojony w celowo umieszczony tęczowy przycisk, laptop wypełniony absurdalnymi filmami komediowymi, mózg zagracony niepokojem, pragnieniem znalezienia swoich ludzi i ciągłym przesłaniem, że czasami potrzeba czasu, aby dowiedzieć się, kim jesteś, Katie Mitchell z Mitchellowie kontra Maszyny przybył, by słusznie zasiąść na tronie queerowej reprezentacji w animowanym kinie.
Po zimnym otwarciu zostajemy przedstawieni Katie jammującej w swojej zagraconej sypialni ozdobionej udawanymi plakatami z filmów B i tęczową kołdrą, podczas gdy I Want More zespołu riot grrrl, bangs. Skłamałbym, gdybym powiedział, że nie wygląda to strasznie znajomo w nastoletniej sypialni i ścieżce dźwiękowej tego queerowego kinofila. Kiedy Katie w końcu do nas przemówiła, pokryta cukierkami tęcza zarysowuje jej zamrożony obraz, podkreślając jej sztuczne tatuaże narysowane długopisem, permanentny marker nałożony na czarny lakier do paznokci i jej komentarz głosowy, zawsze czułam się trochę inna niż wszyscy inni.
Jasne, wszyscy czują się jak obcy oszust mieszkający w mięsistym worku z mięsem, kiedy mają wyjechać do college'u, ale ta linia w połączeniu z tym, czego już dowiedzieliśmy się o Katie na podstawie jej sanktuarium w sypialni, wydaje się być sygnałem nietoperza krzyczącym dziecko queer. Oczywiście jest mnóstwo nie-queerowych dzieciaków, które kręcą dziwne filmy i mają doskonały gust filmowy, ale kiedy spędziłeś całe życie, każąc sobie na głowie własną reprezentację, te małe wskazówki są zwykle wszystkim, co otrzymujemy.
Wyrażone przez otwarcie queer Abbi Jacobson ( Szerokie Miasto ) Mitchellowie kontra maszyna” s Katie jest filmowcem i jest jedną z tych dzieciaków, które przez całe życie kręcą domowe filmy. Stos jej największych hitów obejmuje takie tytuły jak Wybierz B dla Burgera , jej kultowa seria Pies policjant i w mgnieniu oka i przegapisz to, I twój tata też . ten Wybierz M jak morderstwo odniesienie jest prawdopodobnie łatwe do uchwycenia dla ludzi, ale dla tych, którzy nie są świadomi, prawdziwy film I twoja matka też Alfonso Cuarón to jeden z najbardziej znanych dzieł kina queer. Katie nie tylko zna tytuł, ale także na tyle dobrze, by stworzyć jego parodię, jest pięknym ukłonem w stronę jej tożsamości.
„Moi rodzice jeszcze mnie nie rozgryźli”, mówi Katie, śledząc swój pokaz kreatywności filmowej. „Szczerze mówiąc, zajęło mi trochę czasu, aby się rozgryźć”. Mimo tak zrodzonej w ten sposób narracji forsowanej przez polityków, ekspertów, działaczy o dobrych intencjach i Lady Gagę, każdy najbardziej queerowy człowiek powie, że pogodzenie się ze swoją tożsamością to podróż. Nie wszystkim przychodzi to łatwo i czasami zaakceptowanie prawdy o tym, kim jesteś, zajmuje trochę czasu. Jasne, moglibyśmy przeczytać tę linijkę jako kolejną niezrozumianą nastolatkę mówiącą o tym, jak rodzice po prostu nie rozumieją, ale dla queerowych dzieci (i queerowych dorosłych, jeśli o to chodzi) jest to zdanie, które uderza w piekielną strunę.
Później w Mitchellowie kontra Maszyny , w środku apokalipsy robotów, Katie dokucza swojemu młodszemu bratu Aaronowi, że może zakochać się w sąsiednim sąsiadem. W typowy dla małego chłopca sposób odrzuca sugestię wraz z dramatami końca świata, tylko po to, by Katie odpowiedziała: „Nie ukrywaj swoich uczuć, człowieku”. To nie jest sposób na życie. W całym filmie Katie wielokrotnie wspomina, że tylko jej młodszy brat zdaje się ją rozumieć. Po tym, jak Katie wygłosi tę kwestię, między nimi jest niewypowiedziana umowa. Aaron dokładnie wie, co przez to rozumie, prawdopodobnie dlatego, że pamięta, jak ciężko było jej, kiedy się zastanawiała.
Na szczęście wszystkie znaki zwracają się pod koniec roku Mitchellowie kontra Maszyny po tym, jak Mitchellowie z powodzeniem uratowali świat przed przejęciem przez władców robotów i cieszy się swoim pierwszym semestrem szkoły filmowej. Jej mama (Maya Rudolph) wybucha: Czy ty i Jade jesteście urzędowi? – A czy przyprowadzisz ją do domu na Święto Dziękczynienia? Bum. Potwierdzanie queerowej tożsamości Katie.
Chwile, o których mowa w tym artykule, zajmują mniej niż dwie minuty czasu trwania filmu, a mimo to są tak ważne. Katie jest wyraźnie queer, tak, ale to nie wszystko, czym jest. Jest zabawna, kreatywna, niechlujna, dramatyczna, odważna i totalnie dziwaczna, z którą może się odnieść każde dziecko, niezależnie od tożsamości. Kiedy mówimy o potrzebie złożonych postaci, które nie przypominają stereotypów, szukamy postaci takich jak Mitchellowie kontra Maszyny Katie Mitchell. Będzie zmieniającą życie postacią w życiu tak wielu dzieci i mogę głośno przyznać, że jest dokładnie tym typem reprezentacji, którego potrzebowałem, kiedy sam się zastanawiałem.
Prawdziwe serce Mitchellowie kontra Maszyny to konfliktowy związek między Katie i jej tatą Rickiem. Oboje nieustannie walczą ze sobą i walczą, by naprawdę się zrozumieć, ale ich niezdolność do patrzenia oko w oko nie ma nic wspólnego z tym, że Katie jest queer. Zbyt często queerowa reprezentacja jest sprowadzana do źródła traumy lub konfliktu, ale w tym przypadku tak nie jest. Katie i Rick walczą, ponieważ są nastolatkami i tatą. Ich problemy opierają się na przepaściach pokoleniowych i odmiennych zainteresowaniach, a nie na tożsamości Katie. To takie odświeżające, widzieć queerową postać, która może mieć w swoim życiu zamieszanie, które nie ma nic wspólnego z kimś, kto ma problem z tym, jak przypadkiem kocha.
Filmy animowane niechętnie pokazują reprezentację osób LGBTQ+, ponieważ nasza kultura wciąż nie tylko zmaga się z wyjaśnieniem queer dzieciom, ale także akceptuje, że jest to nawet możliwe. Pomimo jedynej kanonicznie queerowej postaci Disneya w głównym filmie animowanym, są nieustannie pod ostrzałem i bojkotem za promowanie gejowski kalendarz . Jest bardzo, bardzo głośna mniejszość ludzi, którzy będą krzyczeć na całe gardło, że ich dzieci są indoktrynowane przez nawet kodowanie dziwactwa w filmach, a to jest przerażające dla wielu studiów. James Gunn ujawnił w zeszłym roku, że jego oryginalny scenariusz do akcji na żywo Scooby Doo zawierała długoletnią, zakodowaną queer ikonę, Velmę Dinkley, jako wyraźnie gejowską, ale studio nadal rozwadniało jej queerowość, aż w końcu dorzuciło postać chłopaka, aby upewnić się, że nie będzie kwestionować jej orientacji.
Powiedzenie tego brzmi absurdalnie, ale Mike Rianda i Jeff Rowe naprawdę zaryzykowali, czyniąc Katie Mitchell queer. Wiele stron internetowych z przewodnikami dla rodziców oznaczało odniesienia do queerowości Katie jako treści o charakterze seksualnym, co dodatkowo udowadnia, że tak jest, jak dotąd, aby zrozumieć młodzież LGBTQ+. Mitchellowie kontra Maszyny to naprawdę wspaniały film i nie sposób przecenić jego wagi, w której występuje queerowy bohater.
Mówiąc słowami Katie Mitchell, nie pozwól, by świat uczynił cię normalnym.
