Recenzja „Nomadland”: nasz wspaniały, opuszczony kraj
Nasz werdykt
„Nomadland” siedzi z tobą i pozwala kontemplować upadek imperium.
Do
- 🏭Niesamowity występ Frances McDormand.
- 🏭Wywiady w stylu dokumentalnym z prawdziwymi nomadami zapewniają autentyczność.
- 🏭Wspaniała, rozległa kinematografia.
Przeciwko
- 🏭Może być zbyt zanurzony w życiu swoich bohaterów, aby krytykować ich warunki.
Chloé Zhao staje się jedną z naszych najbardziej utalentowanych humanistycznych reżyserek, jak pokazuje jej najnowszy film: Nomadland . Niewielu filmowców potrafiło wykorzystać czystą emocjonalną siłę upadku amerykańskiego przemysłu i stworzyć film, który przemawia do prawdziwego doświadczenia, a nie frazesów sięgających do starych dobrych czasów lub upiększanie przepakowywania ludzkich żyć w moralistyczny przekaz . Nie, Nomadland to film, który tkwi w twojej psychice, wprowadzając cię w przejściową przyjaźń i tętniącą życiem scenerię, zanurzając cię w pięknie istnienia, pokazując jednocześnie, jak długo ludzie muszą się posunąć, aby go doświadczyć.
W następstwie recesji gospodarczej w 2011 roku miasto firmowe Empire upada po zamknięciu fabryki, co powoduje, że mieszkańcy tracą środki do życia. Fern (Frances McDormand) jest jednym z takich uchodźców, podróżującym po Środkowym Zachodzie furgonetką, którą stopniowo przerabiała, by służyła jako mobilne miejsce zamieszkania. Przechodząc od pracy sezonowej do pracy sezonowej, wystrzega się pułapek życia pod jednym dachem na rzecz zachowania własnej niezależności, nawet jeśli styl życia grozi zabraniem nawet tego, co jej pozostało, jako ograniczeń dotyczących tego, gdzie może parkować i brak wsparcia społecznego oznacza, że ona i jej wędrowcy muszą jak najszybciej nauczyć się ekstremalnej samowystarczalności.
McDormand jest centralnym elementem, wokół którego to się kręci, a Paproć jest magnetyczną osobowością, nawet gdy po prostu siedzi w swoim vanie, cicho nosząc tiarę Szczęśliwego Nowego Roku, rozmyślając nad zdjęciem swojego zmarłego męża lub srając do 5-galonowego wiadra która służy jako jej toaleta. Jest kobietą, która lubi ludzi i jest bardziej niż szczęśliwa, gdy spotyka się z nieznajomymi w celu rozmowy, handlu towarami i porad życiowych, które okazują się niezbędne do przetrwania, ale jest też powściągliwa, aby te interakcje były więcej niż ulotne. Powtarzającym się wątkiem w filmie jest pokusa innego mieszkańca van, granego przez Davida Strathaima, który zakochuje się w Fern i wyraźnie chce mieć z nią związek, którego nie może objąć. Jej istnienie jest samotne, ale samotne z wyboru, być może w sposób, którego nawet ona nie rozumie, ponieważ jej potrzeba niezależności przyćmiewa resztę Hierarchii Maslowa.
Jednak zamiast umieszczać Paproć w konwencjonalnym łuku samopoznania, Nomadland aspiruje do czegoś bardziej epizodycznego, skupiając się na rozmowach z różnymi mentorami i podopiecznymi, którzy jeżdżą po drogach pojazdami, które według nich nie są oznakami ich bezdomności. Naturalistyczne występy prawdziwych nomadów, takich jak Linda May, Charlene Swankie i Bob Wells, mają charakter niemal dokumentalny, edukacyjny w odniesieniu do prawdziwych doświadczeń, podczas gdy McDormand po prostu słucha, ale z mocą emocjonalną, która pochodzi z obnażenia surowości całego stylu życia . To cinéma vérité w jego najpotężniejszej formie, przemycone do filmu, który zaciera granicę między fikcją a rzeczywistością, nawiązując bezpośredni kontakt z doświadczeniami, które przedstawia.
Drugą siłą, która wisi nad filmem, jest operator Joshua James Richards, którego rozległe ujęcia krajobrazu zasługują na to, by zobaczyć je na największym ekranie i w możliwie najciemniejszym pomieszczeniu. Jakkolwiek banalne jest twierdzenie, że Ameryka jest przedstawiana jako postać, Nomadland zarabia na swój przydomek, umieszczając McDormand w najbardziej odludnych miejscach, wspaniałych w swoim majestacie, ale nawiedzających bez obecności drugiej osoby przez wiele mil. Daje poczucie ziemi prawie nieskażonej ludzką obecnością, gdzie jedynym sposobem, aby naprawdę tego doświadczyć, jest wyrzucenie ze społeczeństwa tak cywilizowanego, że nie robi nic, by pomóc tym, którzy oddali swoje życie dla tego przemysłu. W tym kraju jest ogrom, który pogrąży Cię w emocjach, jeśli na to pozwolisz, nad czym ten film medytuje ze świetnym efektem.
Jeśli można winić? Nomadland z czymkolwiek, chodzi o to, że może być zbyt bezkrytyczny wobec warunków, które stworzyły świat, który przedstawia. Monolit online Amazon jest widoczny jako dostawca sezonowych prac magazynowych dla nomadów w okresie świątecznym, co wydaje się dziwnym lokowaniem produktu w adaptacji książki dziennikarskiej, w której większość stron jest surowo krytyczna wobec warunków pracy w te magazyny. Jest także tęskny za minionymi czasami w sposób, który jest zgodny z postacią Fern, ale może jest trochę zbyt krótkowzroczny bez kontekstu, dlaczego ta przeszłość rozpadła się na kawałki.
Nawet jeśli, Nomadland to poruszające studium postaci, fikcyjnej Paproci, prawdziwych nomadów, którzy wędrują po amerykańskich pustkowiach, samych wielkich amerykańskich pustkowi. To film, który siedzi z tobą, wkrada się do twojego umysłu dzięki pięknej scenerii i pozwala kontemplować upadek imperium.
Nomadland zagra na VOD 4-10 grudnia 2020, a kinowa premiera odbędzie się 19 lutego 2021.
Najlepsze dzisiejsze oferty Amazon Prime Instant Video Amazon Prime Amazon Prime Video — bezpłatna wersja próbna Pogląd Amazon Prime Amazon Prime - Roczny 119 zł/rok Pogląd Amazon Prime Amazon Prime - Miesięczny 12,99 USD/mth Pogląd- Najlepsze filmy Amazon Prime
- Amazon ma rację: nie jesteś właścicielem swoich cyfrowych mediów
- Najlepsze programy na Amazon Prime
- Nowe filmy na Amazon Prime
